László Pásztor (1940-2021, Laslo Pastor) estis hungara esperantisto, ĝardenistfaka uzin-inĝeniero, kiu tradukis hungarajn literaturaĵon al Esperanto.László Pásztor naskiĝis la 10-an de Decembro 1940 en la setlejo Kőrösladány apud la rivero Kőrös, en Hungarujo, kiel la tria infano de la geedzoj Gyula (Julio) PÁSZTOR kaj Margareta ZSÓTÉR. Li mortis la 21-an de aŭgusto en 2021.
Sekvante la ekzemplon de la tre amata patro – kiu estis komence la ekonomia gvidanto de la terbieno de la grafo Holyos – ankaŭ li elektis la profesion por okupiĝi pri plantoj. Post la mezlernejaj jaroj li plulerninte finis unue la ĝardenistan ĉeflernejon en urbo Nyíregyháza. Poste li plu studis en Gödöllő kaj ricevis diplomon por instrui siajn fakajn temojn. Li estiĝis ĝardenisto (pri vinberkulturo-vinfaristo, ĝenerala fruktokultivanta) uzin-inĝeniera instruisto. Li fine estis dungita kiel instruisto ĉe la Agrikultura kaj Nutraĵindustria Faka Mezlernejo en la urbo Miskolc, kie li instruis ĝis sia pensiuliĝo.
Li edziĝis kun la same esperantista f-ino Adrienne Földi en 1975, kun kiu lia poresperanto-movado estiĝis unu, ĉar ekde tiam ili finis ĉian movadan aranĝaĵon kune. Inter ili estis gastoakceptadoj enurbaj eĉ regionaj, esperantaj libro ekspozicioj, florkronadoj de tomboj kaj memortabuloj de la unuaj grandaj esperantistoj ktp.
Esperanto
László PÁSZTOR ekkonis la internacian lingvon Esperanto en 1969, de Stefano PÁL kaj d-ro Ferenc JÁKI: elstaraj lingvoinstruistoj de la hungarlanda Esperanto-movado. Kelkajn jarojn poste li akiris la diplomon por instrui Esperanton. Lia konvinkiĝo estis, ke per ĉi tiu lingvo malfermiĝis por li la vasta mondo. En la Departementa Sindikata Kulturdomo nomita Sándor Rónai (Aleksandro Ronai) li estis fakronda gvidanto, poste junulara sekretario de la kulturdoma Esperanto-rondo nomita „Ora Duopo doktoro Kalocsay-Baghy”, levanta li la Esperanto-kulturan nivelon de ties membraro. Li ne gvidis multajn Esperanto-lingvokursojn, ĉar lia unua movada celo estis al fremdlandanoj per tradukado transdoni la perlojn de la hungara literaturo. Lia ideo estis: „La homa scio nur tiam estiĝos utila, se ni transdonos ĝin al aliuloj”. Li agis ĉiam tiusence.
Redaktado
Li tradukis unue ĉiuspecan interesaĵon en la hungara-esperantolingva reta ĵurnalo {Északmagyarországi Hír} („Nordhungaria Informo” = N.H.I.), kies redaktoro li estis inter 2005 kaj 2013. Per tiuj paĝoj li volis kunpreni la restintajn membrojn de la pli frue jam disiĝinta, fame bone funkcianta Esperanto-klubo, akiri novajn membrojn al estigota nova klubo kaj disavastigi la sciojn pri la internacia lingvo Esperanto por ekscii, kiel bona ebleco estas tiu lingvo al aliuloj por la transdono de la hungara kulturo. Nova klubo ne fondiĝis, sed la kunpreno tamen sukcesis kaj li akiris multajn simpatiantojn por la hungara Esperanto-movado.
Li, kaj esperantigis diversajn hungarlingvajn verkojn kaj origine verkis en Esperanto artikolojn pri Hungario, pri lia vivloko Miŝkolco kaj tradukis la verkon de la Miŝkolca aŭtorduopo:
Ilin sekvis la esperantigo de la junulara romano kaj
la priskribo de la Miskolc-urba Esperanto-movado.
Imre FARKAS (Emeriko Farkaŝ: Mi trapasas la „Király-hágo”-n pordegon de Transilvanio. / Junulara romano ĉe MAS en 2015.
Lia sekva verko estis la post duono (de Stefano Pál) verkita verketo pri la 100 jaroj de la Miŝkolca Esperanto-Movado. Aperjaro 2013, titolite:
Stefano PÁL – Ladislao PÁSZTOR: Fragmentoj el Historio de Esperanto-Movado en Miŝkolc, eldonita de la Eldonejo Holnap Magazin en 2013 (ISBN 978-615-5083-82-2)(Vidu la katalogon de OSZK trovita ankaŭ en MEK.
Liaj sekve eldonitaj tradukaĵoj estis la historiaj romanoj de:
Krome li verkis:
Turisma-n Vojaĝlibro-n en Esperanto kune kun sia edzino pri la historioj de la nordhungariaj setlejoj. Ties ekzemplerojn titolite: László Pásztor-Adri Pásztor: Vojaĝlibro pri Norda Hungarujo ricevis donace la 50 membroj de pola esperantista grupo vizitanta ekskursante en Abaújszántó, Encs, Miŝkolc en 2008, atenditaj de la geedzoj Pásztor kaj de la du honoraj prezidantoj de HEA: D-roj György Nanovfszky kaj Endre Dudich salutantaj la polan esperantistan grupon nome de la HEA. El tiu libro liaj historioj videblas sur la paĝo de la Hungarlanda Esperanto - Asocio: [www.hungario.hu]. La enhavo de la vojaĝlibro aperis detale en la retgazeto N.H.I.
o Historioj de preĝejoj de Miŝkolc
o Historio de la sonorilturo kaj la tombejo,
o Historioj de la miŝkolca Ortodoksa Eklezia Muzeo, kaj la Greka Katolika Preĝejo (episkopejo) de urbo Miŝkolc…
o Historio pri la Miŝkolca-ordeno de Karmelitanoj,
o Historio de la Miŝkolca Gimnazio LÉVAY, József.
o Historio de la „NYÚZÓ, Gáspár” Regiona Domo de Potofaristoj de Tiszafüred
o Historio de la fortikaĵo de Diósgyőr
o Historio de la fama Kopcsik-marcipan-sukeraĵista-sukerskulp tisto de urbo Eger
o Historiojn de Societoj de Montosubaj Artaj Kreantoj en urbo Szerencs kaj de la Interretaj Verkistoj – Artaj Kreantoj de Miskolc
o Historiojn kaj konigajn tekstojn pri la Miskolc-urbaj muzeoj – tiuj tradukoj aperis en la retgazeto: N.H.I.
László (Ladislao) Pásztor – Adri Pásztor: Ŝercoj – traduko - (Aperinta en la Hungara Elektronika Biblioteko: MEK)
Mór Jókai: Filoj de la ŝtonkora homo, (romano)
Kolomano Mikszáth: La Slovakaj Samvilaĝanoj – La bonaj Palocoj (rakontoj)
Kolomano Mikszáth: La du malriĉegaj almozpetantaj studentoj, (romano)
Mór Jókai: Damaĝo estas maljuniĝi – Maljuna homo ne estas kadukulo;
Mór Jókai: Orepoko de Transilvanio (romano);
Mór Jókai: Turka mondo en Hungarujo.
FAKA LERNO-LIBRO - Pri la hungara batita punto verkita de:
Magdolna Mátray: La Lernejo de la Puntobato, kiu la eldonpermeson fine reprenis ne volante, ke siaj fakaj sekretoj disvastiĝu en la mondo.
FABELLIBROJ:
Nekonata verkisto (eble portugala): La enuiga preĝo, (fabeloj).
Pli juna Mikelo PATAKI: Rakontas la birdeto (fabeloj);