NUMEROJ
unu du tri kvar
dancas Urso en arbar’
kvin ses sep ok
ridas laŭte Salikok’
naŭ dek
Pig’ tamburas per la bek’.
KOLOROJ
BLUA estas la ĉielo
FLAVA estas la mielo
RUĜA estas la ĉerizo
BLANKA estas la ĉemizo
NIGRA estas mia kato
Ĝi nomiĝas Karakato.
KARA KATO KARAKATO
– Kara kato Karakato!
Kion faras vi sur strato?
– Mi atendas la matenon,
por forŝteli la kusenon.
– Kara kato Karakato!
Kion faras vi sur strato?
– Mi atendas la tagmanĝon,
por forŝteli la fromaĝon.
– Kara kato Karakato!
Kion faras vi sur strato?
– Mi atendas la vesperon,
por forŝteli la buteron.
– Kara kato Karakato!
Kion faras vi sur strato?
– Mi atendas la mallumon,
por forŝteli la plenlunon.
VERDA KROKODILO
– Hej vi, kaŝobservanto! Vi, verda Krokodilo!
Kiel vi vespermanĝos sen forko kaj tranĉilo?
– Ho, ve! Ho, fulmotondro! La esperantistaro
forŝtelis mian pladon kune kun manĝilaro!
Mi esperantistiĝos kaj venĝos kontraǔ ili:
en klubojn mi ja venos, sed nur por krokodili!