Ne volis ofendi mi vin, sinjorin',
kaj mi petas humilan pardonon,
konfuzis mi vin kun alia fraŭlin',
nekonataj ni estas personoj.
Min vi ne vidis neniam en vivo,
drinkis mi troe, ebria azen',
pasis multo da temp', hodiaŭ estas revo,
mi ne volis ofendi, feste de Valenten'.
Ni du ne koniĝis, nenio komuna
nin ligis dum tempo ĝisnuna,
vi estas fraŭlin' estimata,
de glaso mi akompanata.
Vi certe neniam vespere memoras
pri juna najbaro, ĝis frua maten',
kaj ŝtele neniam pri li vi ne ploras,
mi ne volis ofendi feste de Valenten.
Ne veras ke ŝiris vi mian ĉemizon,
ke estis la arbo kurteno,
ne veras ke ŝtelis ni la paradizon
ĉe rojo en tiu ĝardeno.
Ne veras ke kuŝis sur lit' de la herbo
ni kune, ke estis la brusto kusen'
kaj ne estis simile al iu proverbo,
mi ne volas ofendi, feste de Valenten'.
Ne volis ofendi mi vin, sinjorin',
kaj mi petas humilan pardonon,
konfuzis mi vin kun alia fraŭlin',
nekonataj ni estas personoj.
Mi estas freneza, mi estas ebria,
neniam kunligis nin du la destin',
mi ne vidis la larmon, sur la vango via
mi vere ne vidis, estas fest' de Valenten'.