|
•
Ĉio estas antaŭvidita, kaj la permeso estas donata
|
•
הכל צפוי והרשות נתונה
|
|
•
Eduku la knabon laŭ lia vojo
|
•
חנוך לנער על פי דרכו
|
|
•
La tempo mallongas, kaj la laboro multegas, la laboristoj estas mallaboremaj, kaj la estro urĝigas
|
•
הזמן קצר, והמלאכה מרובה, הפועלים עצלים ובעל הבית דוחק,
|
|
•
Kiu estas riĉa? Tiu, kiu kontentas pri tio kion li havas
|
•
איזהו עשיר? השמח בחלקו
|
|
•
Kiu estas saĝa? Tiu, kiu lernas de ĉiu ajn.
|
•
איזהו חכם? הלומד מכל אדם.
|
|
•
Kiu estas heroo? Tiu, kiu bridas sian pasion
|
•
איזהו גיבור? הכובש את יצרו.
|
|
•
Kiu estas honorita? Tiu, kiu honoras la aliajn
|
•
איזהו מכובד? המכבד את הבריות.
|
•
Ne juĝu vian amikon ĝis vi estos en lia loko
(Hilel la maljunulo)
|
•
אל תדון את חברך עד שתגיע למקומו.
|
•
Kie ne estas homoj, klopodu esti homo
(Hilel la maljunulo)
|
•
ובמקום שאין אנשים, השתדל להיות איש
|
|
•
Ju pli da havaĵoj, des pli da zorgoj
|
•
מרבה נכסים, מרבה דאגה
|
|
•
Estu vosto al la leonoj, kaj ne estu kapo al la vulpoj
|
•
והוי זנב לאריות, ואל תהי ראש לשועלים
|
|
•
Ĉiu amo kiu dependas de afero - nuliĝas la afero, nuliĝas la amo. Kaj tiu kiu ne dependas de afero, neniam estos nuligita.
|
•
כל אהבה שהיא תלויה בדבר--בטל דבר, בטלה אהבה; ושאינה תלויה בדבר, אינה בטילה לעולם
|
|
•
Se ne nun, do kiam?
|
•
אם לא עכשיו, אימתי?
|
|
•
Ne la timemulo lernas, kaj ne la severulo instruas
|
•
אין הביישן למד ואין הקפדן מלמד
|
|
•
Diru malmulte kaj faru multe. Kaj bonvenigu ĉiun homon afable
|
•
אמור מעט ועשה הרבה. והוי מקבל את כל האדם בסבר פנים יפות
|
|
•
Tion, kion vi malamas, ne faru al via amiko
|
•
מה ששנוא עליך אל תעשה לחברך
|
|
•
Sciu de kie vi venis kaj kien vi iras, kaj antaŭ kiu vi donos klarigon
|
•
דע מאין באת ולאן אתה הולך ולפני מי אתה עתיד ליתן דין וחשבון
|
|
•
Tiu, kies saĝo pli abundas ol lia ago, lia saĝo malvalidas
|
•
כל שחכמתו מרובה ממעשיו אין חוכמתו מתקיימת
|
|
•
Vi ne devas finlabori, kaj vi ne rajtas maldiligenti pri la laboro
|
•
לא עליך המלאכה לגמור ולא אתה בן חורין להבטל ממנה
|
•
Pri tri aferoj mi miris
Kaj kvaron mi ne sciis:
La vojon de aglo en la ĉielo
La vojon de serpento sur roko
La vojon de ŝipo meze de la maro
Kaj la vojon de viro al fraŭlino
(La sentencoj de Salomono)
|
•
שלושה נפלאו ממני
וארבעה לא ידעתים:
דרך נשר בשמיים
דרך נחש עלי צור
דרך אניה בלב ים
ודרך גבר בעלמה
(משלי)
|
•
Ĉiuj riveroj iras al la maro, sed la maro ne pleniĝas; Al la loko kien la riveroj iras, ili aliras ĉiam denove
(La predikanto)
|
•
כָּל הַנְּחָלִים הֹלְכִים אֶל הַיָּם, וְהַיָּם אֵינֶנּוּ מָלֵא; אֶל מְקוֹם שֶׁהַנְּחָלִים הֹלְכִים, שָׁם הֵם שָׁבִים לָלָכֶת
(קהלת)
|
•
Generacio foriras kaj generacio venas, kaj la tero staras eterne
(La predikanto)
|
•
דּוֹר הֹלֵךְ וְדוֹר בָּא, וְהָאָרֶץ לְעוֹלָם עֹמָדֶת
(קהלת)
|
•
Kio estis, tio estos; kaj kio estis farata, tio estos farata; kaj nenio novas sub la suno
(La predikanto)
|
•
מַה שֶּׁהָיָה, הוּא שֶׁיִּהְיֶה, וּמַה שֶּׁנַּעֲשָׂה, הוּא שֶׁיֵּעָשֶׂה; וְאֵין כָּל חָדָשׁ, תַּחַת הַשָּׁמֶשׁ
(קהלת)
|
•
Elsendu vian panon sur la akvon; Ĉar dum la tempopaso vi ĝin retrovos
(La predikanto)
|
•
שַׁלַּח לַחְמְךָ עַל פְּנֵי הַמָּיִם, כִּי בְרֹב הַיָּמִים, תִּמְצָאֶנּוּ
(קהלת)
|
•
Pli bone estas du ol unu
(La predikanto)
|
•
טוֹבִים הַשְּׁנַיִם מִן הָאֶחָד
(קהלת)
|
|
•
La bakisto ne atestu pri sia bakaĵo
|
•
אין הנחתום מעיד על עיסתו
|
|
•
Tio, kion mi timis, alvenis
|
•
אשר יגורתי בא
|
|
•
Amu vian amikon kiel vin mem
|
•
ואהבת לרעך כמוך
|
|
•
Tiu, kiu neas - neas laŭ sia propra manko
|
•
כל הפוסל – במומו פוסל
|
|
•
Se la cedroj ekbruliĝas, kion faru la muraj muskoj?
|
•
אִם בַּאֲרָזִים נָפְלָה שַׁלְהֶבֶת – מַה יַּעֲשׂוּ אֲזוֹבֵי קִיר?
|
|
•
Ne ĵetu ŝtonon en puton, el kiu vi trinkis
|
•
בור ששתית ממנו אל תזרוק בו אבן
|
|
•
Kiam Dio kreis la unuan homon, li prenis kaj alportis lin antaŭ ĉiuj arboj de la paradizo kaj diris al li: Vidu miajn agojn, kiom belaj kaj bonaj ili estas! Kaj ĉion, kion mi kreis, por vi mi kreis. Atentu nek difekti nek detrui mian mondon. Ĉar se vi difektos ĝin, estas neniu por ripari post vi
|
•
בשעה שברא הקדוש ברוך הוא את האדם הראשון, נטלו והחזירו לפני כל אילני גן עדן ואמר לו: ראה מעשיי, כמה משובחים הם! וכל מה שבראתי, בשבילך בראתי.
תן דעתך, שלא תקלקל ותחריב את עולמי. שאם קלקלת, אין מי שיתקן אחריך
|